Kvinneliket som blei funnen brent og avkledd i ei steinrøys i Isdalen 29. november 1970 er i sentrum for ein NRK-dokumentar, der norske journalistar nok ein gong freister å løyse gåten: Kven var Isdalskvinna, og korleis hamna ho i Bergen.
Fann DNA
Denne gongen er det moderne analysemetoder som kanskje kan bringe saka framover. Ein nær komplett DNA-profil er allereie funnen i ei vevsprøve innstøypt i ei parafinblokk, men dette har ikkje brakt politietterforskarane nærare svaret.
Då kvinna blei funnen var DNA oppdaga, men det blei først tatt i bruk for identifisering i kriminalsaker på midten av 1980-talet. DNA blei heller ikkje innhenta frå pårørande i sakna-saker på den tida. For å finne identiteten hennar på grunnlag av DNA treng ein difor ein god porsjon flaks.
Isotop-jakt
Men i vinter har Kripos sett i gang med isotop-analyser av tennene til kvinna, som professor Inge Morild fann lagra. Ulike isotopar av grunnstoff som oksygen og strontium varierer i nivå frå stad til stad i verda, og det finst data for desse verdiane. Ved å måle fleire verdiar samtidig kan ein finne ut kor eit menneske har vakse opp ved å analysere tannemaljen, som berre blir danna ein gong i livet. Knoklane viser kor ein har budd dei siste 5-15 åra, og hår og neglar kan vise dei siste månadane.
Tennene til kvinna er allereie analysert for strontium.
– No analyserer vi oksygen-isotopar, fortel seksjonsleiar Nils Jarle Gjøvåg ved kriminalteknisk avdeling i Vest politidistrikt, som leiar etterforskinga.
Bruker australsk ekspert
Det er Kripos som står for jobben med å koordinere dei vitskaplege analysane, og dei har tatt kontakt med ein professor i Australia for å få analysert resultata.
– Vi er veldig nøgde med samarbeidet med UiB. No blir resultata sendt til professoren for vidare analyse, seier Gjøvåg.
Det er første gong norsk politi bruker metoden, og dei gjer difor no eit arbeid med å undersøke korleis metoden òg kan brukast i andre saker i framtida.
Men det er altså framleis uvisst om det går an å finne ut nærare kor Isdalskvinna kom frå.
Beste alternativ
Stian Suppersberger Hamre er ekspert på å analysere gamle skjelett, til dømes frå mellomalderen. Men han trur politiet er på rett spor når dei ser både på strontium- og oksygen-isotopar.
– Strontium går på jordsmonnet, og om du berre analyserer det vil du få store område med det same nivået, seier Hamre.
Og det same gjeld oksygen. Det skal dessutan mykje til for å plassere nokon geografisk berre på grunn av DNA.
– Strontium er i alle fall det beste alternativet eg kan komme på i farten.
Kvinna blei funnen i eit uframkommeleg område i Isdalen. Foto: Politiet
