Emeritus øvst på lista

– Det er jo litt morosamt, sjølv om publikasjonspoeng ikkje er noko eg tenkjer på i det daglege. Men eg skriv mykje, og av og til klaffar det, seier Sverre Bagge.

Han er professor emeritus i historie, og står heilt øvst på lista over dei hundre UiB-forskarane som fekk flest publikasjonspoeng i 2014. Lista er laga av førstebibliotekar Susanne Mikki.

Jobbar mykje
I 2014 ga Bagge ut ei bok på Princeton University Press. Forlaget er anerkjent, og står på nivå 2-lista. Det betyr at monografien ga Bagge åtte poeng.

– I tillegg skreiv eg nokre tidsskriftartiklar, som kom ut på nivå 2, seier han.

– Du er jo eigentleg pensjonist. Jobbar du fulltid likevel?

– Eg gjer nok nesten det, men eg innrettar meg slik det passar meg. Vil eg ikkje gjera noko ein dag, så gjer eg heller ingenting, men når ideane kjem, jobbar eg mykje. No held eg på med ei ny bok, seier emeritusen.

Bagge seier at emeritus-tilveret er ei ideell tid for å skriva.

– Dersom ein framleis er interessert og har helse til det, kan ein få skrive mykje. Det er nokre som faktisk går av med pensjon tidleg for å få meir tid til å skriva, seier Bagge.

Han legg til:

– Me i akademia har ein fordel. Andre i ansvarsfulle stillingar må gi seg når dei går for aldersgrensa. Det må vera vanskeleg. Me kan halda fram, i alle fall me i humaniora. Me treng ikkje så mykje infrastruktur, eigentleg berre papir, blyant, nokre bøker og ei datamaskin.

Forskingsfri ga poeng
Nummer to på lista er Jill Walker Rettberg, professor i digital kultur ved Det humanistiske fakultetet. Ho er i den andre enden samanlikna med Bagge: Midt i 40-åra og med to små barn.

– Eg hadde forskingsfri første halvdel av 2014, smiler Rettberg.

– Tenkinga hadde eg i stor grad gjort på førehand, men då kunne eg konsentrera meg om å skriva.

Og i 2013 kom Rettberg på lista over dei hundre mestpubliserande.

– Klart det er gøy! Samstundes er publiseringssystemet litt som eit spel. Eg prøver jo å publisera på nivå 2-forlag først, fordi det gir flest poeng.

Men professoren er tydeleg på at publiseringa varierer hos henne òg. Så langt i år har ho ikkje publisert noko.

– Eg kjem jo ikkje til å publisera ei bok kvart år. Ser ein på åra like etter dei to siste fødslane mine, ser ein at eg publiserte langt mindre. Eg trur eg hadde null poeng det eine året.

Treng minimumstid
Sjølv om Rettberg sjølv har publisert mykje dei to siste åra, trur ho det er noko i det rektor seier om omsorgsbyrde.

– Men eg trur ikkje det berre gjeld mødre, eller berre småbarnsforeldre. Det er mange som har omsorgsoppgåver. Som småbarnsmor handlar det om at det er travelt på alle felt i livet. Eg prøver å setja meg ned etter at barna er i seng, men når ein har førebudd neste dag og rydda litt i huset er det ikkje så mykje att av dagen.

I gjennomsnitt publiserer ein vitskapeleg UiB-tilsett 1,6 poeng i året. Men mange publiserer ingenting på fleire år. Rettberg meiner at når ein er universitetstilsett, er ein god nok til å kunne publisera.

– Eg ser at for min eigen del handlar det om å ha nok tid og motivasjon til å få jobba med dei spanande tinga. Eg må ha ei minimumstid til forsking for at dei gode ideane skal koma.

Dei hundre som publiserer mest: